Yüce Allah (c.c.) şöyle buyurmaktadır:
الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ
O, hanginizin daha güzel amel yapacağını sınamak için ölümü ve hayatı yaratandır. O, mutlak güç sahibidir, çok bağışlayandır.
(Mülk Suresi 2. Ayet)
Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.v)şöyle buyurur:
اَلْمَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ
“Kişi, -kıyamet günü- sevdiği kimse ile beraberdir”.
(Buharî: Edeb 96,
Müslim: Birr 165)
MERHAMET TOPLUMU
Muhterem Müslümanlar!
Cenâb-ı Hakk’ın
kullarına bahşettiği en değerli nimetlerden biri de merhamet duygusudur. Merhamet,
Rabbimizin “Rahmân” isminin bir tecellisidir.
Merhamet, kalp inceliği ve gönül yumuşaklığıdır. Şefkatli ve insaflı
davranmaktır. Merhamet, kalpleri kin, öfke ve intikam gibi hastalıklardan
temizlemektir. Gönülleri sevgi, saygı ve affın güzelliğiyle tezyin
etmektir. Can taşıyan her bir varlığa hatta bütün kâinata muhabbet
nazarıyla bakmaktır.
Aziz Müminler!
Âlemlere rahmet olarak gönderilen Peygamberimiz (s.a.s)’in en belirgin özelliği onun merhamet ve şefkatidir.[1] Nitekim Kur’an-ı Kerim’de Peygamber Efendimiz (s.a.s)’in davranış şekli şöyle anlatılmaktadır.
“Allah’ın rahmeti sayesinde sen
onlara karşı yumuşak davrandın. Eğer kaba, katı yürekli olsaydın, onlar senin
etrafından dağılıp giderlerdi…”[2]
Allah Resûlü (s.a.s),
“Sizin en hayırlınız, ailesine karşı en güzel davranandır.”[3]
buyurarak eşlerin birbirlerine karşı insaflı ve merhametli
olmalarını emretmiştir. “Bir genç, ihtiyar bir kimseye yaşından dolayı hürmet
ederse, Allah da ona yaşlılığında kendisine hürmet edecek birisini hazırlar.”[4] müjdesiyle
dua ve bereket vesilemiz olan yaşlılara güzel muamelede bulunmayı tavsiye
etmiştir. Resûl-i Ekrem
(s.a.s)’in çocuklara karşı olan şefkat ve muhabbetini ise çocukluğunu peygamberimizin
yanında geçiren Hz. Enes (r.a) şöyle anlatmaktadır: “Allah Resûlü, beni bir kez olsun azarlamadı,
kalbimi kırmadı. Bana karşı sürekli ‘evladım’, ‘yavrucuğum’ gibi gönül alıcı,
sevgi dolu ifadeler kullandı.”[5]
Kıymetli Müslümanlar!
“Her canlıya yapılan iyilikte bir sevap vardır.”[6]
buyuran Resûlüllah (s.a.s)’in şefkat ve merhametinden bütün
canlılar gibi hayvanlar da nasibini almıştır. Rahmet elçisinin insanlığa takdim
ettiği ilkeler üzerinde yükselen İslam medeniyetinde hayvanlara şefkat ve merhamet gösterilir.
Onların uygun ortamlarda
yaşama ve barınma hakları gözetilir. Ancak hayvanların hakkı korunurken, mükerrem
bir varlık olan insanın zarar görmesine de izin verilmemelidir. İnsan hayatını tehdit eden hayvanlar cadde ve
sokaklarda başıboş bırakılmamalıdır. Hastalık riski taşıyan veya saldırgan
hayvanlardan başta çocuklarımız olmak üzere insanlarımızı korumak, bunun için
gerekli tedbirleri almak hepimizin sorumluluğudur.
Değerli Müminler!
Şiddet, öfke, kin ve nefretin yürekleri işgal ettiği günümüzde merhamet medeniyetinin birer mensubu olarak bize düşen, Rahmet Peygamberinin mesajlarına yeniden sarılmaktır.
“Ben ancak rahmet olarak gönderildim.”[7]
buyuran Allah Resûlü’nün ilim,
hikmet ve irfan mektebinde gönüllerimizi eğitmektir.
O halde geliniz! Asrımızın en büyük hastalığı haline gelen
merhametsizliği bir tarafa bırakarak; eşimize, çocuğumuza, ana
babamıza, yaşlılarımıza, çevremize ve bütün canlılara karşı
vicdanlı ve merhametli olalım. Gönlümüzde merhamet pınarları
çağlasın daima. Kalbimizde merhamet adlı bir çınar büyüsün.
Şefkat ve rahmet kaplasın dört bir yanımızı. Ailemiz ve
toplumumuz merhamet ocağı olsun.
Hutbemi Peygamber Efendimiz (s.a.s)’in şu hadisiyle
bitiriyorum:
“Merhamet edene Rahman olan Allah da merhamet eder. Siz yerdeki bütün
mahlûkata merhamet edin ki göktekiler de size merhamet etsin.”[8]
İMAN VE İSTİKAMET
Muhterem
Müslümanlar!
Ashab-ı kiramdan birisi, Peygamber Efendimiz (s.a.s)’e gelerek “Ya Resûlallah! Bana İslam hakkında öyle bir şey söyle ki bu konuda başka hiç kimseye soru sorma ihtiyacı hissetmeyeyim” dedi. Allah Resûlü (s.a.s) ona şöyle buyurdu:
قُلْ آمَنْتُ بِاللّٰهِ ثُمَّ اسْتَقِمْ
“Allah’a iman ettim de, sonra da
istikamet üzere ol.”[1]
Aziz Müminler!
Cenâb-ı
Hak, yaratılmışların en şereflisi olan insanı yeryüzünde halife kılarak kendine
muhatap kabul etmiştir. Huzurlu bir hayat için onu akıl ve irade gibi iki büyük
nimetle süslemiş, peygamberler ve kitaplar göndererek de ona dosdoğru yolu
göstermiştir. İşte bu yol, imanın rehberliğinde, ibadet ve ahlakın güzelliğinde,
sınırları bizzat Yüce Allah tarafından çizilen ve istikamet üzere yürünen
yoldur.
Kıymetli
Müslümanlar!
İstikamet,
imanı, ibadeti, ahlakı, sosyal ve ticari ilişkileri hâsılı hayatın her anını ve
alanını kuşatan bir kavramdır. İmanda istikamet, Allah’a hiçbir şeyi ortak koşmamaktır. Allah’ın varlığına ve birliğine, Hz. Muhammed
Mustafa (s.a.s)’in son peygamber olduğuna, meleklere, peygamberlere, kitaplara,
ahirete, kaza ve kadere gönülden inanmaktır.
İbadette istikamet,
اِيَّاكَ نَعْبُدُ وَاِيَّاكَ نَسْتَع۪ينُۜ
“Ey
Rabbimiz! Ancak sana kulluk eder ve yalnız senden yardım dileriz.”[2]
ayeti gereği yalnızca Allah’a kulluk etmektir. Bizi Rabbimizin rızasından alıkoyacak kötülüklerden uzak durmaktır. İbadetlerimizi,
her türlü riya ve gösterişten arındırarak sadece Allah’ın rızasını talep
etmektir.
Değerli Müminler!
Cenâb-ı Allah, Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyurmaktadır:
“Elif-lâm-mîm. İnsanlar, imtihandan geçirilmeden, sadece
‘İman ettik’ demekle bırakılacaklarını mı sanıyorlar? Andolsun, biz onlardan
öncekileri de sınamıştık. Allah, elbette doğru olanları ortaya çıkaracaktır; O,
yalancıları da mutlaka ortaya çıkaracaktır.”[3]
Bu
ayetler bize öğretmektedir ki iman kuru bir sözden ibaret değildir. Özümüzle
sözümüzle, tüm benliğimizle istikamet üzere yaşama gayretidir.
İstikamet,
imanla verdiğimiz söze sadık kalmaktır. Hayatımızı Cenâb-ı Hakkın emir ve
yasaklarına göre tanzim etmektir. Sevgili Peygamberimizi gönülden sevmek, onun
gibi dosdoğru, emin ve yüce bir ahlak üzere olmaktır.
İstikamet,
imanın bize yüklediği sorumlulukların farkına varmaktır. İbadetleri aksatmamak,
anne ve babalık, eş ve evlatlık, komşu ve akrabalık görevlerini yerine
getirmektir.
İstikamet, Rabbimizin
فَاسْتَقِمْ كَمَٓا اُمِرْتَ
“Emrolunduğun gibi dosdoğru ol.”[4] emrine uygun
bir ömür geçirmektir. Yalan ve hileye, aldatma ve haksızlığa asla tevessül
etmemektir.
İstikamet,
Allah’ın koyduğu helal ve haram ölçülerine
titizlikle uymaktır. Edep ve iffeti, onur ve haysiyeti muhafaza etmektir.
İstikamet, daima helal dairesinde yaşamaktır. İçki ve kumara bulaşmamak, faiz, kul ve
kamu hakkı yememektir. Hâsılı istikamet, hesabı verilebilir bir hayat
yaşamaktır. Ne bir kimseye zarar vermek, ne de kimseden zarar görmektir.
Elinden ve dilinden emin olunan bir Müslüman olmaktır.
Ne
mutlu, hayatını iman, ibadet ve ahlak ile süsleyenlere. Ne mutlu, ömrünü
hayırlı işlerle bereketlendirenlere. Ne mutlu, Allah’ın rızası doğrultusunda
yaşayıp istikametten ayrılmayanlara.
Aziz Müslümanlar!
Geçen hafta millet olarak terörün karanlık yüzüne
bir kez daha şahit olduk. Şu husus unutulmamalıdır
ki; vatanımıza, milletimize, değerlerimize saldıranlar dün olduğu gibi
bugün de yarın da asla kirli emellerine ulaşamayacaktır. Terör örgütleri ve
arkalarındaki şer odakları, birlik ve beraberliğimize, kardeşlik ve
dayanışmamıza asla zarar veremeyecektir. Bu vesileyle İstanbul’da
gerçekleştirilen bu menfur saldırıda
vefat eden kardeşlerimize Yüce Rabbimizden rahmet, yaralılara acil şifalar,
yakınlarına ve aziz milletimize sabır ve başsağlığı diliyorum. Cenâb-ı Mevlâ,
devletimizi ve milletimizi her türlü kötülükten, ihanet ve şerlerden muhafaza
eylesin.
Yüce Allah (c.c.) şöyle buyurmaktadır:
وَمَا خَلَقْنَا السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِب۪ينَ
Biz gökleri, yeri ve ikisinin arasında bulunanları oyun olsun diye yaratmadık.
(Duhân Suresi 38. Ayet)
ÖNCE TEDBİR SONRA TEVEKKÜL
Muhterem Müslümanlar!
Mülkün yegâne sahibi olan Yüce Rabbimiz,
en küçük zerreden uçsuz bucaksız kâinata varıncaya kadar her şeyi bir ahenk ve
düzen içerisinde yaratmıştır.
Yaratılıştaki bu muhteşem uyum, “Sünnetullah”a yani Allah’ın hükmüne ve
kanunlarına göre işlemektedir. Bizlere düşen, bu ilahi
düzen ve yasalara göre hareket etmek, evrende var olan sebep-sonuç ilişkisine
uygun davranmaktır.
Aziz
Müminler!
Sebepler dairesinde cereyan eden hadiselerden biri de afetlerdir. Deprem gibi afetlere engel olmak elbette mümkün değildir. Ancak akıl, bilim ve tecrübe ışığında afetlere karşı tedbir almak ve bunların yol açacağı tahribatı en aza indirmek öncelikli görevimizdir. İslam’ın emrettiği tevekkül anlayışının gereği de budur. Dinimiz, önce bütün tedbirleri almamızı, üzerimize düşen bütün sorumlulukları yerine getirmemizi emreder. Ondan sonra Allah’a tevekkül etmeye, O’na güvenip teslim olmaya davet eder.
Nitekim bir adam Peygamber Efendimiz (s.a.s)’e gelerek,
“Ya Resûlallah! Devemi bağlayıp da mı Allah’a tevekkül edeyim, yoksa
bağlamadan mı tevekkül edeyim.” diye sorduğunda Allah
Resûlü (s.a.s), ona şöyle cevap vermiştir: “Önce deveni
bağla, sonra Allah’a tevekkül et!”[1]
Kıymetli Müslümanlar!
Aldığımız bütün tedbirlere rağmen acı
bir hadiseyle karşılaştığımızda ise biz müminlere düşen sabırlı ve metanetli
olmak, Allah’ın takdirine rıza göstermektir. İçinde bulunduğumuz durumu akl-ı
selim ile değerlendirmek, ihmal, yanlış ve hatalardan gerekli dersleri
çıkarmaktır. Cenâb-ı Hakk’a tazarruda bulunmak; tevbe ve istiğfarla, dua ve
niyazla O’na sığınmak, rahmet ve yardımını istemektir.
Değerli
Müminler!
Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyrulmaktadır:
“İnsanların kendi elleriyle yapıp ettikleri yüzünden karada ve denizde düzen bozuldu; böylece Allah yanlış yoldan dönsünler diye işlediklerinin bir kısmını onlara tattırıyor.”[2]
Evet, afetlerin kötü neticelerinin bir kısmı kendi hata ve ihmallerimiz sebebiyledir. O halde geliniz! Afetlere karşı bilinçli, tedbirli ve hazırlıklı olalım.
Sevgili Peygamberimiz (s.a.s)’in
“Allah Teâlâ, birinizin yaptığı işi en
sağlam şekilde yapmasından memnun olur.”[3] hadisini kendimize rehber
edinelim. Deprem kuşağı üzerinde yer alan ülkemizin
gerçeklerine uygun adımlar atalım. Evlerimizi
en doğru yere, en sağlam malzemeyle ve en güzel şekilde inşa etmenin gayretinde
olalım. Heyelan ve sel riski bulunan bölgelerde, dere yataklarında bina yapmaktan
kaçınalım. Kendi elimizle kendimizi tehlikeye atmayalım.
Aziz
Müslümanlar!
Yüzlerce vatandaşımızın vefatına, binlercesinin etkilenmesine sebep olan 12 Kasım 1999 Düzce depreminin sene-i devriyesi olan yarın saat 18.57’de depremlere karşı toplumumuzda farkındalık oluşturmak amacıyla ülke genelinde “Çök, Kapan, Tutun” hareketleriyle deprem tatbikatı yapılacaktır.
Rabbimiz Kur’an-ı Kerim’de,
وَمَنْ اَحْيَاهَا فَكَاَنَّمَٓا اَحْيَا النَّاسَ جَم۪يعاًۜ
“Kim, bir canı kurtarırsa bütün insanların hayatını kurtarmış
gibi olur.”[4] buyurmaktadır. Bir canı kurtarmak, bir insanın hayata tutunmasına
katkıda bulunmak, bu amaca yönelik faaliyetlerin içerisinde olmak, son derece
saygın ve değerlidir. Bu vesileyle siz kıymetli kardeşlerimizi bulunduğunuz
yerdeki en güvenli noktada hem bu tatbikatta yer almaya hem de AFAD tarafından
verilen eğitimlere katılmaya davet ediyorum.
Hutbemi bitirirken geçmişten günümüze afetlerde vefat eden
bütün kardeşlerimize Allah’tan rahmet diliyorum. Cenâb-ı Hak,
ülkemizi, milletimizi ve tüm insanlığı her türlü afetten muhafaza
buyursun.
HAYAT REHBERİMİZ KUR’AN
Muhterem
Müslümanlar!
Okuduğum ayet-i kerimede Yüce Rabbimiz şöyle buyuruyor: “Şüphesiz bu Kur’an en doğru olana iletir; dünya ve ahiret için
yararlı işler yapan müminlere, kendileri için büyük bir mükâfat olduğunu
müjdeler.”[i]
Okuduğum hadis-i şerifte Peygamber Efendimiz (s.a.s) şöyle buyuruyor:
“Sözlerin en doğrusu, Allah’ın Kitabı; hâl ve tavrın en güzeli
ise Muhammed’in hâl ve tavrıdır.”[ii]
Aziz Müminler!
Rahman ve Rahim olan Allah, insanı yarattı. Ona okumayı ve öğrenmeyi
nasip etti. Kullarının aklını ve kalbini, vahiyle, imanla, ahlâkî öğütlerle
besledi. İslam’ın iyice kavranabilmesi için son peygamber Hz. Muhammed Mustafa
(s.a.s)’i ve hayat rehberimiz Kur’an-ı Kerim’i lütfetti.
Kıymetli Müslümanlar!
Kur’an, hidayettir; dünyada yolunu kaybetmek istemeyenlere, dine uygun
yaşamaya çalışanlara, muttakîlere bir rehberdir. Kur’an, beyandır; insanlara
Yüce Allah’ın isim ve sıfatlarını, dinimizin hükümlerini açıklayan bir
kılavuzdur. Kur’an, Furkân’dır; doğruyla yanlışı birbirinden ayıran,
gerçeklerin fark edilmesini sağlayan Kelâmullah’tır. Kur’an, şifa ve rahmettir;
dertli gönüllere deva, suya muhtaç iklimlere bolluk ve berekettir.
Değerli Müminler!
Kur’an, geceyi ve gündüzü, karayı ve denizi, doğumu ve ölümü birer ibret kaynağı olarak düşünmemizi ister.
“Hayvanlarda sizin için elbette ibret vardır”[iii] buyurarak, karıncadan, arıdan, örümcekten ve diğerlerinden ibret almamızı tavsiye eder. Geçmiş ümmetlerin başından geçen hadiselerden çarpıcı kesitler sunar bizlere. Peygamberlerin yaşadığı zorlukları ve Allah’a yakarışlarını anlatarak şöyle buyurur:
“Onların kıssalarında akıl sahipleri için elbette ibret vardır.”[iv]
Aziz Müslümanlar!
Kur’an-ı Kerim’i okuyan Müslüman, Hz. İbrahîm’in emsalsiz tevhid
mücadelesini görecek ve Allah’ın birliğine iman ettiğine bir kez daha
sevinecektir. Karşılaştığı her türlü zorluk ve eziyete göğüs geren Hz. Mûsâ’nın
azmini örnek alacaktır. Yûsuf aleyhisselâmın kendisini haramdan nasıl
koruduğunu, Îsâ aleyhisselâmın Allah’ın verdiği mucizelerle insanlığı nasıl
müjdelediğini öğrenecektir. Allah Resûlü’nün vahiyle yoğrulan hayatından,
ayetlerle şekillenen ahlâkından muazzam dersler çıkaracaktır.
Saygıdeğer Müminler!
Ecdadımız, Allah kelâmının en üstün tutulması uğruna ömürlerini vakfettiler. Bütün dünya nimetleri ellerinin altında olsa da, Mushaf-ı Şerîf’i baş tacı kıldılar. Evlatlarının eğitimine Allah’ın adıyla, kitabının Fatiha’sıyla başladılar. Her gece yatmadan önce okuduğumuz Âmenerrasûlü’nün ilk cümlesini oluşturan
اٰمَنَ الرَّسُولُ بِمَٓا اُنْزِلَ اِلَيْهِ مِنْ رَبِّه۪ وَالْمُؤْمِنُونَۜ
“Peygamber, Rabbinden kendisine
indirilene inandı; müminler de inandılar”[v]
ifadesinin sırrına
mazhar olmaya çalıştılar.
Kıymetli Müminler!
Kur’an-ı Kerim ile bağlarımızı diri tutalım. Okuduğumuz ayetlerin anlamlarını da öğrenmeye çalışalım. Çocuklarımızın yazın öğrendiklerini kışın unutmamaları için onlara yardımcı olalım. Kur’an okuma ve anlama becerilerini tekrar ettirelim onlara.
خَيْرُكُمْ مَنْ تَعَلَّمَ الْقُرْآنَ وَعَلَّمَهُ
“Sizin en hayırlınız Kur’an’ı öğrenen ve öğretenlerdir”[vi] buyuran Peygamber
Efendimizin sözünden ibret ve ilham alalım. Kur’an öğrenmeye ve öğretmeye
ayrılan her saniyenin, hatta her anın, Allah’ın rızasını kazanmaya vesile
olduğunu unutmayalım.
Hutbeme son verirken, Cenâb-ı Hakk’ın bize
bahşettiği imandan ve Kur’an’dan kıyamete dek nesillerimizi de mahrum
etmemesini niyaz ediyorum.
