Güzel İnsan İsa ÇELİK-1

 

                              Güzel İnsan İsa ÇELİK

Tam bir yıl önce bugün aramızdan ayrılıp Hakka yürüyen çok sevdiğimiz komşumuz güzel insan İsa ÇELİK abimizin hayat öyküsünü sizlerle paylaşmak istedim.

İsa ÇELİK büyüğümüz sıradan biri değildi. Onu tanıtmakla bizler güzel bir hayat örneğini görme şansını yakalamış olacağız.

Değerlerin zayıfladığı günümüzde güzel bir insanı tanıtarak, az da olsa değerlerimizi güçlendirmeye gayret etmiş olacağız.

İsa ÇELİK abi ile 2003 yılında komşu olmayı Allah bize nasip eyledi. Kendileriyle sayısız anılarımız oldu.

Yeri geldi bir abi, bir amca ve hatta bir baba oldu bizlere, çocuklar içinde iyi bir dede olmuştu.

Son yıllarda sağlığı bozulan İsa ÇELİK büyüğümüz 27 Mayıs 2020 Çarşamba günü Hakkın rahmetine kavuşmuş ve cenazesi 28 Mayıs Perşembe günü Sincan Çimşit mezarlığında defnedilerek, sonsuz alem olan Ahirete uğurlanmıştı.

Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun inşallah.

Büyüğümüzün vefatı nedeniyle yakından uzaktan cenazeye ve taziyeye gelen akraba, dost, arkadaş ve meslektaşlarını bir  komşu olarak karşılarken, onların dillerinden İsa abi için çok güzel ifadeler dökülüyordu.

Onun için güzel sözler dile getiriliyordu.

Herkes onun iyi bir insan olduğunu ve onunla ilgili kısa bir anısını anlatıyordu.

Yakınları ve yeğenleri İsa ÇELİK’in kendileri için çok farklı bir yere sahip olduklarını söyleyerek, onu ve yaptıklarını  hayatlarında hiç unutamayacaklarını ifade ediyorlardı.

Komşularımız, dost ve işyeri arkadaşları İsa ÇELİK’in ender rastlanan kişiler arasında bulunduğunu, böyle dürüst, temiz ve yardım sever bir insanla   zor karşılana bileneceğini söylüyorlardı.

 İsa ÇELİK’in  yardımsever, iyilik sever, çok merhametli, ayırım yapmadan herkesin derdiyle ilgilenen bir kişi olduğu ortak bir kanaat olarak dile getirilmişti.

Cenazeye gelen kişilerin bu güzel ifadeleriyle  birlikte, duygu yüklü olduğumuz o gün büyük bir değerimizi yitirdiğimizi fark ederek içimden İsa abiyi gelecek kuşaklara anlatmanın uygun olacağını düşünmüştüm.

İşte o günkü bu duyguyla yazıyı yazmaya niyetlendim.

Ama yazıyı vefatının acısı üzerine hemen yayınlamayıp, bir yıl sonra  ölümünün birinci yılında yayınlamayı uygun görmüştüm.

İnşallah yazıyı bir dizi halinde yayınlamaya çalışacağız. Umarım faydalı bir çalışma olur.

           

                                         Konyalı Koca Usta İsa ÇELİK

İsa ÇELİK,1948 yılında Konya’nın Ayrancı ilçesinin Kavuklar köyünde dünyaya geldi.

İsa ÇELİK, Çanakkale gazisi olan dedesinin adını almıştır.

Küçük yaşından itibaren ailesinin tüm işlerine yardım etmiştir.

Ailenin iş yükünün fazla olması nedeniyle babasına tarım işlerinde

yardım eder, bir çok işi yaparak kabiliyetini ortaya koyardı.

Derslerindeki başarısı çok iyi olmasına rağmen, babası onu ortaokul 1.sınıftan sonra okula göndermez.

Ailenin işlerini üstlenirken okul ve eğitim hayatını küçük yaşta sonlandırır.

İsa ÇELİK, çok yetenekli biri olduğu için, hayatında bir çok başarılı işler yapmıştır. Daha küçük yaşlarında hayvanları güderek bağ ve bahçe işlerinde babasına yardım ediyordu.

Gençlik yıllarında biçer döver ile  tarlaları biçerdi. Tır şoförlüğü de yapmış olan İsa ÇELİK ailesine çeşitli katkılarda bulunmuştur.

Daha sonra Türkiye Şeker Fabrikalarına  işçi olarak çalışmaya başladı.

Arkadaşları fabrikada kendisine “Koca Usta” diye hitap ederlerdi.

Yıllarca şeker fabrikalarında “Baş Sandör” ve ustabaşı olarak  ülkemizin çeşitli bölgelerinde şeker fabrikalarına ve şahıslara yüzlerce kuyu açmıştı.

Anılarını bizimle paylaştığı eski  günlerde  köylerde açtıkları su kuyularının hikayelerini bıkmadan dinlerdik İsa abiden.

Suyun yerden çıkarılmasının heyecanını anlatırken İsa abinin  o anki mimiklerini görmeliydiniz.

Kuyu sahiplerinin sevincini bir başka güzellikle dile getirirdi. Bazı bölgelere yıllar sonra gittiğinde gördükleri manzarayı da anlatması gözümün önünden gitmez.  Şöyle ki, kuyuyu açmadan önceki durum ve sonrası bambaşkaydı. Öncesi kuru bir arazı, sonrası yemyeşil bahçe ve sebzelikler ağaç ve meyvelikler. Bu farklılığı ne büyük mutlulukla anlatırdı.

Tabi bu arada kuyudan su çıktığında da kuyu sahiplerinin ziyafet ve iltifatlarını  ballandırarak anlatıp, onlara olan teşekkürlerini dile getirirdi. İnanın şu an anlattıklarının hepsi gözümün önünden bir bir geçmektedir.

Aylarca karavana da kaldıklarını orada yaşadıklarını durmadan  anlatırdı bize…

 Orada bir çok kişiye ve yolcuya  ikramda bulunduklarını çay içip sohbet ettiklerini, o yıllarda telefon yok iletişim yok arada mektup gönderirdi ailesine.

Babasına yazdığı mektuplarda yanlış hatırlamıyorsam zarfın içine bir miktar para sıkıştırarak babasının sevgisini kazanmak isterdi.

Geçmişte yaşadıklarını ve gördüklerini anlatırken bir gün ona, abi dedim senin bu anlattıkların tam bir belgesel nitelikte gel bunları videoya çekelim gelecek nesillere aktarılsın.

Teklifimizi iyi karşılayan İsa abimizle üç beş video çekme fırsatı bulduk.

Bu videoları oğlu sevgili Celal ÇELİK, Youtube sayfasında yayınlamıştı.

Daha birçok belgesel nitelikli videolar çekmeyi düşünüyorduk, rahatsızlığı  nedeniyle bu işi  tamamlayamadık.

Kış gecelerinde dinlediğimiz ders verici ilginç ve güzel öykülerin yanında geceyi Nuri’ye ablanın hazırladığı meşhur “Arap Aşı” çorbasını içerek taçlandırırdık.

Bunun gibi bir çok kez bir araya gelmişliğimiz olmuştu sayıdeğer  İsa Abi ve Sevgili Celal ÇELİK’le …

(Devam edecek)

Efkan VURAL

 Bu Yazı Aşağıdaki Web Sitelerinde Yayınlanmıştır:

Milliyet Blog:

Celalin Penceresinden