KURBAN, ALLAH’A YAKINLAŞMA VESİLESİDİR
Cumanız Mübarek Olsun Aziz Kardeşlerim!
Okuduğum
ayet-i kerimede Yüce Rabbimiz kurbanlarımız hakkında şöyle buyuruyor: “Onların
ne etleri ne de kanları Allah’a ulaşır. O’na ulaşacak olan sadece sizin
takvânızdır…”[1]
Okuduğum hadis-i şerifte ise Peygamber Efendimiz
(s.a.s) şöyle buyuruyor: “Âdemoğlu
kurban bayramı günü Allah’a kurban kesmekten daha sevimli gelen bir amel
işleyemez…”[2]
Kıymetli Müslümanlar!
Hz. Âdem’den bu yana
devam eden kurban uygulaması, bizi Allah’a yakınlaştıran ibadetlerden biridir. Kurbanın
anlamı sadece bayram günlerinde hayvan kesmek değildir. Aksine kurban; sadakatin,
Allah’a itaat ve teslimiyetin göstergesidir. Gerektiğinde malımızı, canımızı ve
bütün varlığımızı Allah yolunda feda etmenin sembolik bir ifadesidir. Bizler, her kurban bayramında, Hz. İbrahim ile oğlu
İsmail’in Cenâb-ı Hakk’a mutlak teslimiyetlerinin hâtırasını tazeleriz. Hayatımızın
böyle bir iman, teslimiyet ve samimiyet üzerine inşa edilmesi gerektiğini yeniden
hatırlarız.
Kardeşlerim!
Kurban, her şeyden önce Rabbimizin rızasını kazanmak ümidiyle eda
ettiğimiz bir ibadettir. Meşruiyeti Kur’an ve sünnetle sabittir. Nitekim Yüce
Rabbimiz Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyurmaktadır: “Her ümmet için, Allah’ın kendilerine rızık olarak verdiği hayvanlar
üzerine ismini ansınlar diye kurban kesmeyi gerekli kıldık...”[3] Sevgili Peygamberimiz (s.a.s) de hicri
ikinci yıldan itibaren vefat edinceye kadar her yıl kurban kesmiştir.[4]
Muhterem
Müslümanlar!
Kurban; Mümine Allah rızası
uğrunda paylaşma, ihtiyaç sahibine el uzatma alışkanlığı kazandırır. Onu
cimrilikten, dünya malının esiri olmaktan kurtarır. Komşuları, akrabaları,
dostları hâsılı bütün müminleri birbirine bağlar ve kaynaştırır. Bizi, binlerce
kilometre uzaktaki kardeşlerimizle yakınlaştırır, bütünleştirir, ümmet olmanın şuuruna
erdirir.
Kurban; tokluğa hasret
kalmış insanların sofrasına bir nebze de olsa katkı sunabilmektir. İnancı ne olursa
olsun, muhtaç olan herkesin imdadına koşmaktır. Mazlumların sevincine, bayram
neşesine vesile olmaktır. Dünyanın en ücra köşelerinde, adını dahî duymadığımız
diyarlarda yaşayan, hiç görmediğimiz, tanımadığımız din kardeşlerimize
uzattığımız bir iyilik elidir. Onlara bir kurban etinden ziyade ümit, güven ve
muhabbet takdim edebilmenin adıdır.
Kardeşlerim!
Kurbanımızı paylaşmak bizim
için ebedi mutluluğu ve huzuru elde etmenin kapısını aralar. Nitekim Sevgili
Peygamberimiz (s.a.s) de, kurbanlarımızı
ihtiyaç sahipleriyle paylaşmanın bizi gerçek anlamda kazançlı kılacağını haber
vermiştir. Bir defasında, kestiği koyundan geriye ne kadar et kaldığını sormuş,
Hz. Âişe
validemizin kendilerine sadece bir kürek kemiği kaldığını söylemesi üzerine “Ey
Âişe! Desene bir kürek kemiği hariç hepsi bizim oldu”[5] buyurmuştur.
Aziz Müminler!
Diyanet İşleri
Başkanlığımız, Türkiye Diyanet Vakfı ile birlikte çeyrek asırdır yurtiçi ve
yurtdışında vekâlet yoluyla kurban kesim organizasyonu düzenlemektedir. Fedakâr
ve cömert milletimizin emaneti olan kurbanlar, İslami usullere uygun şekilde
kesilerek ülkemizdeki ve dünyanın dört bir yanındaki kardeşlerimize
ulaştırılmaktadır. “Kurbanını Paylaş, Kardeşinle Yakınlaş” şiarıyla
başlattığımız bu yılki vekâletle kurban organizasyonuna bağışlar Arefe günü
akşamına kadar devam edecektir.
Kardeşlerim!
Biz inanıyoruz ki, verdiğimiz
bir hisse kurban, binlerce belki milyonlarca dua olarak aziz milletimize geri
dönmektedir. Yetimlere, gariplere, şehrin en ücra köşesindeki kimsesizlere,
kamplardaki mültecilere gönül sofraları kurmak için biz de bu hayır kervanına
katılalım. Bizden yardım bekleyen ümmeti yalnız bırakmamak için bu muhabbet
yolculuğuna destek olalım.
Hutbemi Allah Resulü
(s.a.s.)’in şu hadis-i şerifiyle bitiriyorum. “Kim bir Müslüman’ın dünya sıkıntılarından bir sıkıntıyı giderirse,
Allah da onun kıyamet günündeki sıkıntılarından birini giderir. Kim darda kalan
bir kimsenin işini kolaylaştırırsa, Allah da dünya ve ahirette onun işlerini
kolaylaştırır…”[6]
[1] Hac, 22/37.
[2] Tirmizî, Edâhî, 1.
[3] Hac, 22/34.
[4] Tirmizî, Edâhî, 11.
[5] Tirmizî, Sıfatü’l-kıyâme, 33.
[6] Ebû Dâvûd, Edeb, 60.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder