Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.v)şöyle buyurur:
مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِا للّٰهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَلْيَقُلْ خَيْرًا أَوْ لِيَصْمُتْ
“Allah’a ve ahiret gününe inanan ya hayır söylesin ya da sussun.”
Buhârî,
Rikâk, 23;
EBEDİYET YOLCUSUNU UĞURLARKEN
Muhterem
Müslümanlar!
Yüce dinimiz İslam’a göre insan, yaşarken olduğu
gibi öldüğünde de değerlidir ve her türlü hürmete layıktır. Nasıl ki insan,
doğduğunda yıkanır, kundaklara sarılır, kucaklarda taşınır, ezan, kamet ve
dualarla karşılanırsa; öldüğü zaman da yıkanır, kefenlenir, el üstünde taşınır,
salâlar ve dualarla uğurlanır. Çünkü ölüm, bir yok oluş değildir. Ebedi hayatın
başlangıcıdır. Müslüman için ölüm, Allah’ın sonsuz lütuf ve ikramlarına ulaşacağı
ilk duraktır. Cennete açılan kapıdır. Sevdikleriyle buluşacağı kutlu bir
vuslattır.
Aziz
Müminler!
Vefat eden kardeşlerimize karşı yerine getirmemiz gereken dinî ve insanî vazifelerimiz vardır. Bunların başında, mahremiyet sınırlarına dikkat ederek cenazeyi yıkamak ve kefenlemek gelmektedir. Bir diğer vazifemiz ise kardeşimizin cenaze namazını kılmak, sonra da onu huşu içerisinde ebediyet yolculuğuna uğurlamaktır. Cenaze namazı, erkekler önde kadınlar arkada olacak şekilde kılınır. Cenaze başında tartışmak, cenazeyi alkışlarla veya müzikler eşliğinde uğurlamak, namaz kılınacak alanı çelenklerle veya resimlerle donatmak dinimizde yoktur. Bir başka sorumluluğumuz ise ölen kardeşimizin günahlarının bağışlanmasını Allah’tan dilemek, ona dua etmek ve hakkında şahitlik görevimizi yerine getirmektir.
Peygamber Efendimiz (s.a.s),
“Siz
kimi hayırla anarsanız o cenneti, kimi de kötülükle anarsanız o da cehennemi
hak eder. Zira sizler, yeryüzünde Allah’ın şahitlerisiniz.”[1] buyurarak ölen
bir kişi hakkında yapılan şahitliğin önemine işaret etmektedir.
Kıymetli
Müslümanlar!
Vefat edenin yakınlarına taziyede bulunmak, sabır dilemek, acılarını paylaşmak, Kur’an-ı Kerim tilavetiyle gönüllerini ferahlatmak İslam kardeşliğinin bir gereğidir. Bununla birlikte taziyede de dikkat etmemiz gereken hususlar vardır. İslam’a göre taziye üç günden fazla sürmemelidir. Yakınını kaybetmenin üzüntü ve sıkıntısı içinde olan cenaze sahiplerinin taziye için ağır bir masrafa girmesi, misafirlere yemek hazırlaması doğru değildir. Taziye günlerinde akraba ve komşuların, ölenin yakınlarına ve misafirlere yemek ikramında bulunması sünnettir.
Nitekim Allah Resûlü (s.a.s), amcasının oğlu Hz. Ca’fer’in Mûte savaşında şehit olduğu haberini alınca,
“Ca’fer’in ailesi için yemek hazırlayın...”[2] buyurmuştur.
Değerli Müminler!
Maalesef, ağızların tadını kaçıran ölümü
düşünemez hale geldik. Yüce dinimiz İslam’ın emrettiği cenaze adabından gün
geçtikçe uzaklaşıyoruz. Kimi insanlar, apartmanında ve sokağında cenaze varken
oyun ve eğlencesini devam ettirebiliyor. Kimi insanlar ise televizyonlarda ve
dijital mecralarda vefat edenlerin görüntülerine reyting uğruna tekrar tekrar yer
vererek acılı insanların hüzünlerini daha da derinleştiriyor. Oysaki Müslüman, çevresinde olup
bitenlere duyarsız kalamaz. İnsanların ölüm acısını yok sayıp hiçbir şey
olmamış gibi davranamaz. Ölenin yakınlarını üzüntüye sevk edecek söz ve
davranışlarda bulunamaz.
Aziz Müslümanlar!
Ebedi âleme
göç eden kardeşlerimizi İslam’ın emrettiği şekilde son yolculuklarına uğurlamanın
gayretinde olalım. Ölülerimizi hayırla yâd edelim. Onlar adına, imkânlar
ölçüsünde sadakalar verelim, hayır hasenatta bulunalım. Adlarını yaşatacak,
kendilerine dua edilecek eserler yapalım. Böylelikle bizler de ahirete göçen
yakınlarımızın amel defterlerinin kapanmamasına vesile olalım.
Önümüzdeki
Perşembe günü, on bir ilimizi etkileyen depremin ikinci yıldönümü. Bu vesileyle
ahirete irtihal eden bütün kardeşlerimize Yüce Rabbimden rahmet diliyorum.
Cenâb-ı Hak, ülkemizi, milletimizi ve bütün insanlığı her türlü afetten
muhafaza buyursun.
Hutbemi, hayatın ve ölümün gayesini açıklayan şu ayet-i kerime ile bitiriyorum:
“De ki: Benim namazım, her türlü
ibadetim, hayatım ve ölümüm âlemlerin Rabbi olan Allah içindir.”[3]
Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.v)şöyle buyurur:
اَلصَّلاَةُ عِمَادُ الدّ۪ينِ
“Namaz dinin direğidir.”
Beyhakî, Şuabü’l-îmân, 3, 39.
MİRACIN HEDİYESİ, DİNİMİZİN DİREĞİ NAMAZ
Muhterem Müslümanlar!
Önümüzdeki Pazar akşamı Receb ayının yirmi yedinci gecesi. Bizler,
asırlardır bu gecede Peygamber Efendimiz (s.a.s)’in İsrâ ve Miracını yâd eder,
Yüce Rabbimizin kullarına ikram ettiği müjdeleriyle seviniriz. Geliniz,
bu haftaki hutbemizde; miracın hediyesi olan, hayatımıza anlam katan, kalplerimize huzur veren namazın önemini bir kez daha hatırlayalım.
Aziz Müminler!
Namaz, İslam’ın beş temel
esasından biridir. Tekbirle başlayıp selamla sona eren; aklımızın,
kalbimizin, dilimizin, hâsılı bütün
bedenimizin Rabbimize yöneldiği eşsiz bir ibadettir. Tüm
farklılıkları ortadan kaldırarak inananları Allah’ın huzurunda bir tarağın
dişleri gibi eşitleyen, onları omuz omuza bir araya getiren kulluk vazifemizdir.
Değerli Müslümanlar!
Beş vakit namaz, aceleye getirilecek, ertelenebilecek, araya sıkıştırılacak, aradan çıkarılacak ya da son vakte bırakılacak bir ibadet değildir. Zira namazsız Müslümanlık olmaz. Müslüman namaz kılar, namaz da insanı insan kılar. Bir kişinin hayatında geçirebileceği en kıymetli vakit, namazını eda ettiği vakittir. Namazsız geçen bir ömür, ziyan edilmiştir. Dolayısıyla Müslüman, dinen geçerli bir mazereti bulunmadıkça namazını terk edemez, ‘Sonra kılarım!’ düşüncesiyle kazaya bırakamaz. Müslüman’a düşen, işlerini namaz vakitlerine göre tanzim etmektir.
Nitekim Peygamber Efendimiz (s.a.s),
اَلصَّلاَةُ عِمَادُ الدّ۪ينِ
“Namaz dinin direğidir.”[1] buyurarak
konunun önemine dikkat çekmektedir.
Kıymetli Müminler!
Hutbeme başlarken okuduğum ayet-i kerimede Yüce Rabbimiz şöyle buyuruyor:
“Kitaptan sana vahyedilenleri oku, namazını da özenle kıl. Çünkü namaz hayâsızlıktan ve kötülükten alıkoyar...”[2]
Evet, hayatımızın
gayesi kulluk; kulluğumuzun amacı da iyi bir Müslüman olmaktır. Bu sebepledir ki, namazlarımız bizleri haramlardan
alıkoymalıdır. Dilimizi yalandan, kalbimizi kinden, elimizi kötülükten uzak tutmalıdır. Her türlü günahtan arındırmalıdır. Şayet namaz kıldığımız halde kötülüklerin esiri olmuşsak; o zaman kalbimizi,
kazancımızı ve hayatımızı Kur’an ve sünnete göre yeniden gözden geçirmeliyiz.
Aziz Müslümanlar!
Bir defasında Peygamber Efendimiz (s.a.s),
“Kalk ya Bilâl! Bizi namaza çağır! Namazla bizi ferahlat!”[3] buyurmuş, hayatın yoğunluğunun ancak namazla hafifleyeceğini ümmetine hatırlatmıştır. O halde, namazlarımızı bir külfet değil, gündelik meşgalelerle yorulan ruhlarımıza sekinet veren bir nimet olarak görelim. Geciktirmeden, geçiştirmeden, sünnetlerine ve ta’dili erkânına riayet ederek huşuyla kılalım. Namazın olgunlaştırdığı örnek müminler olalım. Namaz kıldığı halde hata ve yanlışlara devam eden kardeşlerimizi uygun bir dille uyaralım. Beş vakit namazımızı camilerde kılmaya gayret gösterelim. Şayet camide kılamıyorsak evimizde ailemizle beraber cemaatle kılalım.
Yüce Rabbimizin,
وَأْمُرْ اَهْلَكَ بِالصَّلٰوةِ وَاصْطَبِرْ عَلَيْهَاۜ
“Ailene namazı emret, kendin de namaz kılmaya devam et.”[4] emrine uyarak, çocuklarımızı ve gençlerimizi tatlı dil, güler yüz ve sabırla namaza
alıştıralım. Kendimizi ve ailemizi namaz gibi ulvî bir ibadetin bereketinden
mahrum bırakmayalım.
Bugün, namazlarını ihmal eden bütün kardeşlerime seslenmek istiyorum: Geliniz, içinde bulunduğumuz şu mübarek günleri fırsat bilerek bizi hata ve günahlardan arındıran, Allah katındaki değerimizi artıran beş vakit namazımızı kılmaya karar verelim.
Peygamber Efendimiz (s.a.s)’in,
“Kim, Allah’ın bir emri olduğunu kabul ederek;
rükûlarına, secdelerine, vakitlerine ve abdestlerine özen göstererek beş vakit
namazı kılmaya devam ederse cennete girer.”[5] müjdesini aklımızdan
çıkarmayalım. Unutmayalım ki, namazsız bir kazanç
bereketsiz; ibadetsiz bir yuva mutsuz olur.
Hutbemi
bitirirken Bolu’da meydana gelen yangında vefat eden kardeşlerimize Yüce
Allah’tan rahmet; kederli ailelerine sabır ve başsağlığı, yaralı kardeşlerimize
acil şifalar diliyorum. Cenâb-ı Hak vatanımızı ve milletimizi bütün afetlerden,
bela ve musibetlerden muhafaza eylesin.
İSLAM, VARLIK SEBEBİMİZDİR
Muhterem Müslümanlar!
Okuduğum ayet-i kerimede Yüce Rabbimiz şöyle buyuruyor:
“…Bugün sizin için dininizi kemale
erdirdim, size nimetimi tamamladım ve sizin için din olarak İslam’ı seçtim…”[1]
Okuduğum hadis-i şerifte ise Peygamber Efendimiz (s.a.s) şöyle buyuruyor:
“İslam dini kendisine
düşmanlık besleyenlere üstün olmaya devam edecektir. İslam’a karşı olanlar ve
onu terk edenler ise ona asla zarar veremeyecektir.”[2]
Aziz Müminler!
Yüce Rabbimizin bizlere bahşettiği
en büyük nimet İslam’dır. İslam, Hz. Âdem’le başlayan, Peygamberimiz Hz.
Muhammed Mustafa (s.a.s) ile kemale eren, Allah’ın razı olduğu tek dindir.
İslam; insanlığın hidayet ve iyiliği, yeryüzünün imar ve ıslahı için gönderilen
rahmet ve merhamet dinidir. Akıllara rehberlik eden, ruhlara huzur veren,
kalpleri sükûnete erdiren ilim, hikmet ve irfan dinidir. Yaratılışımızın
gayesini öğreten, dünya ve ahiret dengesini nasıl kuracağımızı bildiren hayat
dinidir.
Kıymetli
Müslümanlar!
Cahiliye döneminin bütün karanlıklarını aydınlığa çeviren İslam’dır. Diri diri toprağa gömülen kız çocukları İslam’la hayat bulmuştur. Kadınlar, hak ettikleri gerçek saygınlığa İslam’la kavuşmuştur. Ezilen, hor görülen, hak ve hukuku çiğnenen mazlumlar İslam’la özgürlüklerine kavuşmuştur.
اِنَّ اَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللّٰهِ اَتْقٰيكُمْۜ
“Allah katında en değerli olanınız, O’na karşı sorumluluklarını
hakkıyla yerine getireninizdir.”[3]
ayetinde de ifade edildiği üzere,
üstünlüğün; ırk ve cinsiyette, makam ve servette, şan ve şöhrette değil,
takvada olduğunu bütün dünyaya İslam ilan etmiştir. Yalana, aldatmaya ve hileye
bulaşmadan; fırsatçılık, stokçuluk ve karaborsacılık yapmadan; kul ve kamu
hakkına girmeden helal kazanç elde etmenin yollarını insanlığa İslam haber
vermiştir. Anne ve babaya hürmet etmeyi, ailemize gereken ilgi ve alakayı
göstermeyi, akraba ve komşularımızın haklarını gözetmeyi, iyilik ve hayırda
yarışmayı bizlere İslam öğretmiştir.
Değerli
Müminler!
Ne hazindir ki, insanî değerlerin
ve ahlakî erdemlerin örselendiği, küresel kötülüklerin her geçen gün dünyayı
yaşanmaz hale getirdiği dönemlerden geçiyoruz. Maalesef, Müslümanlar da
yaşanan bu olumsuzluklara çare üretmek yerine popüler kültürün etkisiyle
kimliklerine yabancılaşıyorlar. Bütün bu sıkıntılar bizi asla umutsuzluğa
düşürmemeli, aksine İslam’ın hayat veren ilkelerini bütün insanlıkla
buluşturmak için maddi ve manevi alanda daha fazla çalışmaya teşvik etmelidir.
Allah’ın vaadi odur ki, insana ancak çalıştığının karşılığı vardır, çalışmasının
karşılığı da kendisine gösterilecektir.[4]
Aziz
Müslümanlar!
İslam, bizim dünümüz, bugünümüz
ve yarınımızdır. İslam, bizim varlık sebebimizdir. Biz, onunla şeref bulur,
onunla yüceliriz. O halde, İslam’ı istediğimiz gibi değil Yüce Rabbimizin
emrettiği, Allah Resûlü (s.a.s)’in öğrettiği gibi yaşamaya gayret gösterelim.
Giyimden kuşama, yemeden içmeye, alışverişten ticarete, aile hayatından akraba
ve komşuluk ilişkilerine, hâsılı hayatın her anına ve her alanına İslamî
değerleri aktaralım. İmanımız, ibadetlerimiz ve güzel ahlakımızla insanların
örnek alabileceği iyi ve hayırlı bir Müslüman olmaya gayret edelim. Bize bakan,
İslam’ın güzelliklerini bizde görsün ve İslam’ı sevsin. İslam’ı öyle güzel ve
öyle doğru yaşayalım, olduğumuz gibi görünüp göründüğümüz gibi olalım ki, bizi
öldürmeye gelen bizde dirilsin. Unutmayalım ki, bizim vesilemizle bir insanın
İslam’a muhabbet beslemesi, hidayete erip onu en güzel bir şekilde yaşamaya
başlaması dünya ve içindeki her şeyden daha hayırlıdır.
Hutbemi Sevgili Peygamberimiz (s.a.s)’in Veda Hutbesinde bize bıraktığı şu vasiyeti ile tamamlıyorum:
“Size
iki şey bıraktım. Bunlara sarıldığınız sürece yolunuzu şaşırmazsınız. Bunlar,
Allah’ın Kitabı ve Peygamberinin sünnetidir.”[5]
Fıtratı KORUMAK, AİLEYİ KORUMAKTIR
Muhterem Müslümanlar!
Yüce Rabbimiz, insanı bir kadın ve bir erkek olarak aynı özden
yaratmış, her birini de farklı ruhsal ve fiziksel özelliklerle donatmıştır. Fıtrat
olarak adlandırılan bu özellikler, kadın ve erkek için ne bir üstünlük ne de
bir eksiklik sebebidir. Zira kadın veya erkek olarak yaratılmak, insanın tercihine
bırakılmamıştır; Cenâb-ı Hakk’ın takdiridir, hikmetinin gereğidir. Kadın, kadın
olarak; erkek de erkek olarak önemlidir, değerlidir, özeldir. Her iki cins de
birbirinin rakibi veya alternatifi değil, tamamlayıcısı ve destekleyicisidir. Adeta
bir elmanın iki yarısıdır.
Aziz
Müminler!
Bugün,
insanlığın karşı karşıya olduğu en büyük tehditlerden biri de, kadın ve erkeğin
tabii fıtratını ortadan kaldırmaya yönelik çalışmalardır. Bu çalışmalardan biri
olan cinsiyetsizleştirme, insanın ruhsal ve bedensel özelliklerini ifsat etme; kadını
erkeğe, erkeği kadına dönüştürme girişimidir. İlahi iradeyi yok sayarak insanı
kimliksiz bir varlık haline indirgeme çabasıdır. Alkolü, uyuşturucu maddeleri
ve gayr-i meşru ilişkileri özendirme, çocukları istismar ederek nesilleri
felakete sürükleme, insanlığın geleceğini karartma hareketidir.
Kıymetli
Müslümanlar!
Kur’an-ı Kerim’de şeytanın insanı doğru yoldan saptırmak için uğraş verdiği işlerden bahsedilirken,
وَلَاٰمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللّٰهِۜ
“Onlara Allah’ın yarattığı fıtratı değiştirmelerini emredeceğim.”[1] dediğine işaret edilerek konuya dikkat çekilmiştir. Evet, cinsiyetsizleştirme adıyla yürütülen faaliyetlerin tamamı hayâsızlıktır, sapkınlıktır. Allah’ın koyduğu sınırları aşmak, O’na isyan etmektir. Peygamber Efendimiz (s.a.s)’in buyurduğu üzere,
“Allah, kadınlara benzemeye çalışan erkeklere ve erkeklere benzemeye çalışan kadınlara lanet etmiştir.”[2]
Dolayısıyla
Allah’ın haram kıldığı ve yaratılışımıza müdahale eden hiçbir batıl ideoloji, özgürlük adı altında meşrulaştırılamaz. Aklı ve vicdanı saf dışı bırakan, birçok
hastalığın ortaya çıkmasına sebep olan sapkın akımlar insan hakları bahanesiyle
doğal karşılanamaz. İnsanlığın geleceğini tehdit eden bu tür sapkınlıklara; sinemalar, televizyon dizileri,
çizgi filmler, sosyal medya paylaşımları, dijital oyunlar, reklamlar, müzik, sanat
ve kültürel etkinliklerle destek
vermek de büyük bir günah, ağır bir vebaldir.
Değerli Müminler!
Cinsiyetsizleştirme, sadece fertlerin
kimliğini hedef almakla kalmayıp toplumların da geleceğini karartan büyük bir tehdittir.
Bu tehdide karşı elimizdeki en büyük güç ise ailedir. Aile; dinimizin meşru,
kanunlarımızın uygun gördüğü ruhsal ve fiziksel olgunluğa sahip bir kadın ve
bir erkeğin, şahitler huzurunda nikâhla kurduğu rahmet ve merhamet yuvasıdır.
Aile, sağlıklı nesiller yetiştirebilmek için sahip olabileceğimiz en değerli
hazinedir. Çocuklarımız için ilim, irfan ve hikmet mektebidir. Nesillerimizi
yanlış yönelişlerden ve kötülüklerden koruyan muhkem bir kale, sağlam bir
sığınaktır.
Aziz Müslümanlar!
Ailenin kurulması, korunması ve
çocuklarla zenginleştirilip güçlendirilmesi İslam’ın emridir. Aileyi tehdit
eden zararlı akımlar karşısında gerekli önlemleri almak hepimizin ortak
görevidir. O halde, aile kurumunu ortadan kaldırmak ve toplumu ifsat etmek
isteyenlere karşı dikkatli olalım. Ailemizi şefkat ve muhabbet ocağı kılalım. Çocuklarımıza
zaman ayırarak onlardan ilgi ve sevgimizi eksik etmeyelim. Onları, milli ve manevi
değerlerimize bağlı, fıtrî kimliklerine uygun bir şekilde yetiştirmeye devam
edelim. Çocuklarımızın cinsiyetlerine ve yaşlarına uygun kıyafet ve oyuncaklar
seçelim. Onlara, İslam’ın emrettiği mahremiyet bilincini hassasiyetle
öğretelim. Onları sanal ortamlarda zehirli ağların insafına bırakmayalım. Yanlış
arkadaş kurbanı olmamaları için onlara rehberlik edelim. Evlenecek yaş ve
olgunluğa eriştiklerinde ise aile yuvaları kurmalarına destek olalım. Gençlerimizi
evlilikten korkutan söz, davranış ve uygulamalardan kaçınalım. Nişan, nikâh ve düğün merasimlerini zorlaştırmayalım. Unutmayalım ki nikâhsız birlikteliklerin tamamı zinadır, haramdır. Allah’ın gazabına
sebep olan büyük bir günahtır.
Hutbemi Nûr sûresinin yirmi birinci ayetinin mealiyle bitiriyorum:
“Ey iman edenler! Şeytanın adımlarını takip etmeyin.
Kim şeytanın adımlarını takip ederse, bilsin ki şeytan, ancak hayâsızlığı ve
kötülüğü emreder…”[3]
Yüce Allah (c.c.) şöyle buyurmaktadır:
اَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنْسَوْنَ اَنْفُسَكُمْ وَاَنْتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَۜ اَفَلَاتَعْقِلُونَ
Sizler kitabı okuduğunuz halde insanlara iyiliği emredip kendinizi unutuyor musunuz? Aklınızı kullanmıyor musunuz?
Bakara Suresi 44. Ayet
Müminin Hayatında UMUTSUZLUĞA Yer Yoktur
Muhterem Müslümanlar!
Yüce Rabbimizin
fıtratımıza yerleştirdiği duygulardan biri de umuttur. Umut; tam bir teslimiyetle
Cenâb-ı Hakk’a sığınmak, O’nun yardımına ve desteğine sonsuz
güvenmektir. Tedbiri tevekkülle, sabrı çabayla birleştirerek, geçmişin
muhasebesini yapıp geleceğe kararlılıkla yol almaktır. Umut, kişinin hayata tutunmasını sağlayan, azim ve gayretini
arttıran ilahi bir rahmettir. Beden ve ruh sağlığını koruyan manevi bir güçtür.
Umutsuzluk ise, insanın yaşama sevincini yok eder. Geleceğe dair hayallerini karartır. Kişiyi tembelliğe düşürüp sorumluluktan uzaklaştırır. Yüce Rabbimiz bu hususta bizleri şöyle uyarmaktadır:
“De ki: Ey haddi aşarak kendilerine yazık eden kullarım! Allah’ın
rahmetinden ümidinizi kesmeyin. Şüphesiz Allah bütün günahları affeder. Çünkü
O, çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.”[i]
Aziz Müminler!
Cenâb-ı Hakk’ın insanlığa gönderdiği bütün peygamberler, en ağır imtihanlar karşısında dahi ümitlerini asla yitirmemişlerdir. Nitekim Hz. Âdem Allah’tan umutla bağışlanma dilemiştir.
Hz. Nûh, güzel söz ve tatlı dille evladına nasihat etmiş,
“Yavrucuğum! Bizimle beraber sen de gemiye bin, inkârcılarla birlikte olma.”[ii] diyerek onun hidayete ermesini ümitle beklemiştir.
Hz. Eyyûb, ağır hastalığına rağmen iyileşeceğine dair inancını asla kaybetmemiş, şifa bulmak için bütün tedavi yollarına başvurmuştur.
Allah Resûlü (s.a.s) ise, meşakkatler karşısında asla umutsuzluğa düşmemiş,
حَسْبِيَ اللّٰهُۘ لَٓا اِلٰهَ اِلَّا هُوَۜ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظ۪يمِ
“...Allah bana yeter. O’ndan başka ilah yoktur. Ben yalnız O’na
güvenip dayanırım. O, yüce arşın sahibidir.”[iii]
diyerek Rabbine sığınmıştır.
Kıymetli
Müslümanlar!
Bizler de zaman zaman zorluklarla karşılaşabiliriz. Aile, iş ve ticaret
hayatımızda, komşuluk ve akrabalık ilişkilerimizde sıkıntılar yaşayabiliriz.
Oysaki derdimiz ve sıkıntımız ne kadar büyük olursa olsun, Rabbimizin
rahmet ve merhameti her şeyi kuşatmıştır.
Yeter ki bizler; Rabbimize, kendimize, ailemize, çevremize ve bütün insanlara
karşı sorumluluklarımızı yerine getirelim. Salih ameller ve güzel ahlakla
hayatımızı tezyin edelim.
Değerli Müminler!
Bugün, dünyayı savaş alanına çevirmek isteyen zalimler, insanlığın umudunu yok etmek için her türlü kötülüğe başvurmaktadırlar. Başta Filistin ve Gazze olmak üzere dünyanın pek çok yerinde kadın erkek, büyük küçük demeden insanları katletmektedirler. Sağlık ve gıda ihtiyaçlarını dahi engelleyerek onları dünyanın gözü önünde ölüme terk etmektedirler. Diğer taraftan, aklı, fıtratı, ahlakı ve iffeti yok eden sapkın ideolojileri yaygınlaştırarak ailenin ve insanlığın geleceğini tehdit etmektedirler. Alkol, kumar, fuhuş, uyuşturucu maddeler ve zararlı medya içerikleriyle gençliğin hayallerini karartmak, umutlarını çalmak istemektedirler. Ancak bütün planların üzerinde ilahi bir takdir vardır.
Ayette de buyrulduğu üzere, وَمَكَرُوا وَمَكَرَ اللّٰهُۜ وَاللّٰهُ خَيْرُ الْمَاكِر۪ينَ۟
“Onlar tuzak kurdular. Allah da
onların tuzaklarını başlarına geçirdi. Zira Allah, tuzakları bozanların en
hayırlısıdır.”[iv]
Aziz Müslümanlar!
Kötülüklerin yaygınlaştırılmak istendiği, iyiliğe dair umutların,
ideallerin ve hayallerin yok edilmeye çalışıldığı bir dönemde bize düşen,
hayatımızda umutsuzluğa asla yer vermemektir. Elimizden gelen bütün imkânları
seferber ettikten sonra Yüce Rabbimizin lütuf ve inayetine sığınmaktır.
Çocuklarımızın ve gençlerimizin geleceğe dair hayallerine ve ideallerine
ulaşmaları noktasında onlara her türlü desteği sağlamaktır. Günaha dalmış,
harama bulaşmış; alkol, kumar, fuhuş ve madde bağımlılığı gibi kötü alışkanlıkların
esiri olmuş kardeşlerimize şefkat ve merhamet elimizi uzatmak, onları bu
durumdan kurtarmak için daha fazla gayret göstermektir.
Hutbemi Peygamber Efendimiz (s.a.s)’in şu duasıyla bitiriyorum:
“…Allah’ım! Sana
yöneldim. İşimi sana havale ettim. Umut ve huşu içinde sana sığındım...”[v]
